Rozmowa z Pawłem Kumięgą - aktorem

Paweł Kumięga, aktor

 
Paweł Kumięga urodził się, wychował i odkrył powołanie do bycia aktorem w naszej okolicy. Tarnów, Wola Lubecka, Lubcza są szczególnie bliskie jego sercu. Najważniejsze w jego życiu są: rodzina, teatr, wieś. Mieszka koło Niepołomic. Ma żonę i dwóch synów.
 
Paweł Kumięga urodził się w 1981 r. w Tarnowie, tutaj mieszkał do dwudziestego roku życia. Ukończył liceum przy Zespole Szkół Medycznych i zdobył uprawnienia ratownika medycznego. Studiował w PWST w Krakowie. Pracował w Teatrze Żeromskiego w Kielcach, a obecnie związany jest z krakowskim Teatrem Ludowym oraz Teatrem Współczesnym i Teatrem Słowackiego. Występuje także w serialach i programach telewizyjnych. Można było go zobaczyć np. w "Detektywach", "Kryminalnych?", "Na wspólnej", "Barwach szczęścia", "Julii", "Plebanii". Występował w odcinkowej produkcji polsko-czesko-słowacko-węgierskiej "Europe around us" i krótkometrażowym filmie "Doktor Faustus". Oprócz tego uczestniczył w Krakowskim Salonie Poezji, koncertował z Edytą Geppert, Agnieszką Chrzanowską oraz zagrał w musicalu "Anda" w Teatrze PWST w Krakowie. Zajmował się asystenturą reżyserską przy "Ani z Zielonego Wzgórza" w Teatrze Żeromskiego a także założył i prowadził teatr młodzieżowy.
 
 
Gros mojego życia ukradł mi teatr. Nie do końca "ukradł",
bo sam się na to zgodziłem, sam tego chciałem
 
Rozmowa z Pawłem Kumięgą - aktorem
 
 
 
Korzenie
 
Urodziłem się w Tarnowie i większość życia spędziłem w tym mieście, poza momentami, gdy wyjeżdżałem na wieś, do Lubczy i Woli Lubeckiej. Tutaj byłem bardzo częstym gościem i  stąd są moje korzenie. Moja mama pochodzi z Lubczy, mój tata z Woli Lubeckiej. W drugiej klasie podstawówki sam pojechałem na wieś do dziadków i później każdy możliwy weekend spędzałem na wsi. Pomagałem dziadkowi w polu, bo to sprawiało mi zawsze radość a w niedzielę chodziłem do kościoła w Lubczy. Ta fascynacja życiem wiejskim tkwi we mnie głęboko- dziś też mieszkam na wsi, choć bliżej Krakowa i miejsca pracy.
 
Odkrycie powołania aktorskiego
 
To przyszło w ósmej klasie szkoły podstawowej. Pamiętam prorocze dla mnie słowa pani od polskiego, która zauważyła moje predyspozycje do występowania na scenie. Wtedy był to dla mnie pierwszy nieśmiały występ na akademii szkolnej. Przez cały okres nauki w szkole podstawowej i średniej kierowałem się zamiarem zostania aktorem i zdecydowałem się w końcu zdawać do szkoły teatralnej w Krakowie.
 
Ku byciu aktorem
 
Postanowiłem tak, że jeśli mam predyspozycje, to będę zdawał tylko do jednej szkoły. Wybrałem Kraków spośród trzech szkół teatralnych, które wówczas były w Polsce. Pomyślałem, że jeżeli to ma być moje powołanie, to znaczy, że się dostanę i koniec. Wówczas  ubiegało się chyba 28 osób na jedno miejsce, więc konkurencja była spora. No i los tak chciał, że dostałem się do szkoły aktorskiej za pierwszym razem.
 
 
Sztuka aktorska
 
Zawód ten wiąże się z zupełnie innym sposobem brania i postrzegania świata. To jest bardzo trudne. U mnie najwięcej problemów sprawiło przestawienie się właśnie na ten inny horyzont myślenia. Powoli zacząłem się przyzwyczajać do innego trybu życia, innych godzin pracy. Ten zawód jest jednym z trudniejszych- bardzo stresujący i wymaga nieustannego biegu pomiędzy różnymi miejscami i zadaniami.
 
Skupiłem się głównie na teatrze i jemu poświęcam swój czas. Praca w nim zajmuje praktycznie cały dzień- pracujemy od 10 do 14 i od 18 do 22. Poza tym są jeszcze różne zajęcia pozateatralne: filmy, dubbing, audycje radiowe. Cztery wolne godziny popołudniowe wykorzystuje się najczęściej na te zajęcia. I tak jest cały tydzień- poniedziałki są wolne, ale za to soboty, niedziele i niektóre święta, można powiedzieć, że to dla nas czas żniw. Kiedy każdy człowiek chce się zrelaksować- my podwójnie pracujemy.
 
Teatr najważniejszy w pracy
 
Teatr jest wyjątkową sztuką, wbrew pozorom bardzo mało znaną i nad tym trzeba ubolewać. To jest ogromny trud dla każdego, dla aktora także, wyjść na scenę i coś tak ad hoc zagrać na scenie przy stresie, znajomych, kolegach. W filmie można zrobić dubla, przerwać zdjęcia a w teatrze trzeba zagrać od A do Z, bez względu na samopoczucie, predyspozycje, stan zdrowia, bo publiczność zapłaciła za bilety, przyszła obejrzeć spektakl i oczekuje dobrego przedstawienia. Teatr jest sztuką również dlatego, że każdy spektakl różni się od siebie i jest niepowtarzalny a publiczność jest zupełnie inna, przychodzi z takim czy innym nastawieniem. To jest rodzaj ohydnej i zarazem pięknej więzi, która łączy widza i aktora- jeden od drugiego jest wzajemnie uzależniony. To jest właśnie dla mnie w teatrze najlepsze. Jest w nim rodzaj adrenaliny, na którą aktor czeka- pracuje przez dwie godziny ciężko, całym ciałem, aby w końcu uzyskać aprobatę publiczności, która bijąc brawo, czasami wstając z krzeseł, wyraża: ?podoba mi się co pan, pani robi?. Stało się tak, że gros mojego życia ukradł mi teatr. Nie do końca ?ukradł?, bo sam się na to zgodziłem, sam tego chciałem, ale mało czasu pozostaje mi na inne rzeczy. Teatr jest takim moim hobby na pierwszym miejscu. Tak mi się fajnie złożyło w życiu, że pracuję w tym, co lubię. Zobaczymy, czy mi będzie dane zawsze to podtrzymać, ale teraz tak jest!
 
 
Poza życiem zawodowym
 
Rodzina zmieniła bardzo moje życie. Ona to, żeby nie obrazić samej instytucji rodziny, też jest pewnego rodzaju hobby. Jest odskocznią od całego dziwnego świata aktorskiego. Jest czymś szczególnie cennym, daje więź, która mi pozostała z normalnym, spokojnym życiem.
 
Zamieszkałem w gminie Niepołomice i tam uprawiam kawałek ziemi. Sprawia mi to niezwykłą radość. Doświadczenia zdobyte w dzieciństwie wykorzystuję na swoim kawałku pola. Moim hobby jest także rower, który ostatnio ? niestety stoi w garażu.
 
 
[js*] W imieniu odwiedzających Ryglice-okolice.pl życzę satysfakcji i wielu sukcesów w zawodzie aktorskim, w pracy w teatrze, w życiu rodzinnym i osobistym.
 
[P.K.] Pozdrawiam mieszkańców Woli Lubeckiej, Lubczy i Tarnowa. Pozdrawiam także wszystkich odwiedzających portal Ryglice-okolice.pl.
 
Odsłon artykułów:
17394427

Odwiedza nas 265 gości oraz 0 użytkowników.

Top
W tej witrynie używane są cookies. Możesz je wyłączyć, ale strony mogą nie działać poprawnie. Więcej informacji…