Dotychczasowi proboszczowie ks. Jan Piotrowski i ks. Stanisław Salaterski przyjęli w sobotę 25 stycznia sakrę biskupią. Uroczystości w tarnowskiej katedrze zgromadziły gości z kraju i zagranicy. Obecnych było ok. 30 biskupów i ponad 200 kapłanów.

Biskupi Stanisław Salaterski i Jan Piotrowski są kolejno jedenastym i dwunastym biskupem pomocniczym w historii diecezji tarnowskiej.

 
Ksiądz S. Salaterski i jego herb biskupi

Bp Stanisław Salaterski był proboszczem parafii katedralnej, w której przyjął święcenia biskupie. Powiedział, że nadal chce spowiadać w katedrze i mieć czas na spotkania z drugim człowiekiem. Na hasło swojej posługi wybrał słowa „Gaudium fidei praedicare” – „Głosić radość wiary”.

    
Ksiądz J. Piotrowski i obrany herb biskupi

Bp Jan Piotrowski na hasło swojej posługi wybrał słowa „In Caritate Evangelium praedicare” – „W miłości głosić Ewangelię”. Proboszcz sądeckiej bazyliki, misjonarz i były dyrektor Krajowy Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce mówi, że chce być blisko ludzi.

Czytaj także: Życiorysy nowych biskupów tarnowskich


Nowi biskupi: S. Salaterski i J. Piotrowski

Głównym szafarzem święceń był biskup tarnowski Andrzej Jeż a współkonsekratorami Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Celestino Migliore oraz biskup senior Władysław Bobowski. Metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, który przewodniczył Mszy św., czyniąc syntezę z dwóch biskupich zawołań, prosił, by głosili Oni radośnie i w miłości Ewangelię, budząc w ludzkich sercach wiarę w Jezusa Chrystusa. Kardynał Stanisław Dziwisz powitał nowych biskupów w gronie Episkopatu Polski, a szczególnie w gronie biskupów Metropolii Krakowskiej. Podczas Mszy św. został także odczytany list od Prymasa Polski abpa Józefa Kowalczyka, który zapewnił nowych biskupów o modlitwie.

W uroczystości wzięli udział biskupi, przedstawiciele prawosławia i Kościoła greckokatolickiego, a także kapłani, siostry zakonne, przedstawiciele krajów misyjnych, świata nauki, parlamentarzyści, samorządowcy i wierni diecezji tarnowskiej. W czasie uroczystości obecnych było ok. 30 biskupów i ponad 200 kapłanów. Do Tarnowa przyjechali m.in. abp Henryk Nowacki –  nuncjusz apostolski w krajach Skandynawskich, abp Stanisław Budzik – metropolita lubelski, abp Wiktor Skworc – metropolita katowicki, abp Zygmunt Zimowski – przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Ludzi Chorych, bp Wojciech Polak – Sekretarz KEP, bp Marian Buczek, biskup diecezji charkowsko-zaporoskiej na Ukrainie, bp Paisjusz - prawosławny biskup Gorlic, bp Andrej Imrich, biskup pomocniczy diecezji spiskiej na Słowacji, bp Eugeniusz Popowicz, biskup pomocniczy greckokatolickiej archidiecezji przemysko-warszawskiej. Na święcenia biskupie przyleciał z Afryki bp Daniel Mizonzo, biskup diecezji Nkayi z Kongo – Brazzaville, w którek pracował bp. J. Piotrowski.

Katedra i kościół tarnowski


Ratusz w Tarnowie

Powstanie parafii w Tarnowie wiąże się z lokacją miasta. Najstarsza wzmianka o Tarnowie jako wsi należącej do opactwa Benedyktynów w Tyńcu pochodzi z roku 1105. W nieokreślonym bliżej czasie Tarnów stał się własnością rodu Łabędziów a w 1327 wieś Tarnów nabył Wielki Spycymir z Melsztyna, wojewoda krakowski. W 1330 r. król Władysław Łokietek lokował na terenie wsi Tarnów Wielki i Tarnów Mały miasto Tarnów jako prywatne miasto Leliwitów. Spycymir wzniósł zamek w Tarnowie i osadził jednego z synów - Rafała. Był protoplastą dwóch rodów możnowładczych Tarnowskich i Melsztyńskich. Później ród Tarnowskich podzielił się na linię tarnowską, która wygasła na Janie Krzysztofie w 1567 r., oraz linię rzochowską, która trwa do dzisiaj. Tarnów był kolejno własnością Ostrogskich, następnie Zasławskich, Lubomirskich, Zamoyskich, Sanguszków a od 1787 r. stał się własnością rządu.


Bazylika katedralna diecezji tarnowskiej

Przyjmuje się, że kościół parafialny na terenie miasta został wzniesiony w pierwszej połowie XIV w. Kościół w Tarnowie od początku nosił wezwanie Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Był na tyle okazały, że w XIV w. odbyła się w nim konsekracja biskupia Jakuba Strepy, na biskupa halickiego, a w 1400 r. biskup krakowski Piotr Wysz wyniósł go do godności kolegiaty. W roku 1786, w związku z utworzeniem przez papieża Piusa VI Diecezji Tarnowskiej, świątynia pod wezwaniem Narodzenia NMP w Tarnowie otrzymała tytuł Katedry. Papież Paweł VI listem Apostolskim "Cum beatissima" z dnia 14 kwietnia 1972 r. nadał katedrze tarnowskiej tytuł Bazyliki Mniejszej, ze względu na jej wyjątkowe znaczenie dla kultu Bożego i chrześcijańskiej kultury.

Źródła: www.diecezja,tarnow.pl, www.katedra.tarnow.opoka.org.pl
Fotografie: www.diecezja.tarnow.pl, Przemek Rura, ryglice-okolice.pl

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł