W okolicy znajduje się wiele ciekawych miejsc związanych z życiem religijnym. Wśród nich ważną rolę od wieków pełniły instytuty życia konsekrowanego.

 

W czerwcu pisaliśmy o braciach kapucynach w Zagórzu: Bracia pustelnicy. Kontynuujemy cykl krótkich informacji o zakonach w okolicy. W Pilźnie zamieszkują karmelici. Opiekują się kościołem pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który został zbudowany w 1. połowie XV wieku dla augustianów. Klasztor i kościół powstał dzięki fundacji króla Władysława Jagiełły z 1403 roku. W 2007 roku biskup tarnowski Wiktor Skworc ogłosił dekret oficjalnie potwierdzający status sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia dla kościoła karmelitów.

 

Kościół

 

Obecnie w karmelu pilzneńskim przebywa trzech współbraci a przełożonym jest o. Jerzy Skrzyniarz. "Oprócz zadań związanych z życiem zakonnym i kapłańskim, szczególnie ważne jest szerzenie kultu Matki Bożej Pocieszenia"- opowiada dla naszego portalu jeden z ojców. "W sanktuarium znajduje się cudowny obraz, ma miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu, wierni mogą wypraszać łaski, wyciszyć się od zgiełku życia".

 

Historia karmelitów w Pilźnie

 

Na początku XIX w. w Pilźnie przebywali oo. Augustianie, ale gdy ich liczba zmalała i umarł ostatni przedstawiciel zakonu, mieszkańcy Pilzna prosili biskupa tarnowskiego, aby sprowadził do kościoła nowy zakon. Pierwsi zgłosili się oo. Karmelici. W 1840 r. przekazano formalnie poaugustiański klasztor właśnie temu zgromadzeniu. Władze prowincjalne przysłały najpierw na nową placówkę o. Anioła Obszernego. W 1841 r. przeorem mianowano o. Alfonsa Jakiela, który m.in. szybko zajął się dzwignięciem zruinowanego klasztoru, podczas rabacji galicyjskiej uratował wielu szlachetnie urodzonych. Do wybitnych karmelitów w Pilźnie zaliczony został o. Edward Paciorek, używający imienia zakonnego: Bernard. Przeorem w Pilźnie mianowano go w 1916 r. W momencie wybuchu pierwszej wojny światowej przeorem w Pilźnie był o. Franciszek Bizsak, któremu przysłano do pomocy o. Mateusza Holewę. o. Mateusz był wcześniej przorem w klasztorze (1914-16). Kolejną ważną postacią był o. Serapion z domu Piotr Żuk. Wykładał podczas drugiej wojny prawo kanoniczne w seminarium w Lipinach, uczestniczył w tajnym nauczaniu.