Trudny los opiekunów
Pół roku temu weszła w życie ustawa, która pozbawiła zabezpieczenia warunków do życia tysiącom ludzi w kraju i setkom osób w naszej okolicy. Wsparcie finansowe straciła liczna grupa opiekunów osób niepełnosprawnych.
Opiekun osoby niepełnosprawnej to zwykle członek rodziny, który z racji miłości do swojego bliskiego nie jest w stanie przejść obojętnie wobec jego cierpienia, bezsilności. Uzyskując prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, opiekun musi spełnić szereg wymogów ustawowych, w tym zrezygnować z pracy zawodowej. Osoba niepełnosprawna to zaś taka, która posiada orzeczenie Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności o niepełnosprawności w stopniu znacznym, z jednoczesnym wskazaniem konieczności stałego lub długotrwałego współudziału opiekuna w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji a także pomocy w zaspokajaniu potrzeb egzystencjalnych.
Grupa opiekunów, którzy zajmują się niepełnosprawnymi na mocy znowelizowanych w minionym roku przepisów uzyskała na nowo od 1 lipca 2013 r. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w kwocie tym razem wyższej, bo 620 zł oraz do ubezpieczeń. Oprócz tego wsparto opiekunów planem pomocowym, przyznając im od kwietnia do grudnia 2013 r. dodatkowo 200 zł miesięcznie, co daje kwotę wsparcia od 1 lipca 2013 r. 820 zł miesięcznie. Takich opiekunów wg szacunków jest około 95 tys. w Polsce.
Pozostała grupa opiekunów, którzy zajmują się niepełnosprawnymi, a ci nabyli swoją niepełnosprawność po przekroczeniu kryterium wiekowego (18 rok życia, 25 lat - uczący się), a jest ich około 150 tys. w Polsce, została pozbawiona wszystkiego, a w rezultacie została trwale wykluczona z możliwości funkcjonowania jako opiekun. Osoby te są bez prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, bez tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, bez tytułu ubezpieczenia rentowo-emerytalnego. Część z opiekunów stanęło w bardzo trudnej sytuacji, ale nie opuszcza swoich bliskich niepełnosprawnych w rodzinie, ponieważ chcą być obok nich, i są całodobowo. Niepełnosprawność jest w Polsce ściśle związana z biedą. Główny Urząd Statystyczny jednoznacznie stwierdza, że „obecność w gospodarstwie domowym osoby niepełnosprawnej jest czynnikiem zwiększającym ryzyko zagrożenia ubóstwem”.
Premier obecnego rządu w kampanii wyborczej z 2011 r. obiecywał, że osoby opiekujące się całodobowo chorymi, niepełnosprawnymi lub starszymi członkami rodziny powinny otrzymywać za to ekwiwalent „w wysokości zbliżonej do niskiej pensji, a nie taki skromny zasiłek”. Tak się nie stało. Opiekunowie osób niepełnosprawnych zostali pozbawieni z dniem 1 lipca 2013 r. praw nabytych do świadczenia pielęgnacyjnego (520 zł miesięcznie) przez ustawę tzw. zmieniającą (Dz. U. z 2012, poz. 1548). Tak zdecydował parlament a następnie prezydent. Za ustawą głosowali m.in. parlamentarzyści z naszego regionu: Elżbieta Achinger, Urszula Augustyn, Robert Wardzała, Andrzej Sztorc.
W Polsce powstały stowarzyszenia i organizacje, które bronią swoich racji i praw, wynikających z konstytucji. W dniu 5 grudnia 2013 r. zapadł prawomocny wyrok Trybunału Konstytucyjnego (sprawa K27/13), opublikowany 16 grudnia w Dz. U. 2013, poz. 1557, w którym Trybunał Konstytucyjny pozbawienie Opiekunów ON praw nabytych do świadczenia pielęgnacyjnego wywodzonego z prawomocnych decyzji administracyjnych zostało uznane jako niezgodne z art. 2 Konstytucji RP, jak również z zasadą zaufania do państwa i prawa.
Kilkadziesiąt osób z naszej okolicy i kilkaset z regionu czeka na przywrócenie im normalnej możliwości do opieki nad osobami niepełnosprawnymi.